Het Licht der Zee-vaert (1608) en de Zeespiegel (1623) waren revolutionair. Het waren de eerste zeer nauwkeurige maritieme atlassen en ze bleven jarenlang de ultieme navigatiegids in Europa. Later maakte Willem Blaeu globes, prachtige wandkaarten, grootformaat kaarten en uiteindelijk aardatlassen, allemaal versierd met de fijnste Nederlandse barokke kunstzinnigheid. Tegen het einde van zijn leven publiceerde Willem Blaeu de Atlas Novus (1635), een grootse productie die geleidelijk zou worden uitgebreid met nieuwe delen waarop de hele bekende wereld in ongekend detail was afgebeeld. Dit werk bleek zeer gewild omdat het de baanbrekende kaartenatlassen van Lucas Waghenaer uit de jaren 1580 actualiseerde. Geen van de kaarten is gesigneerd door de graveur, maar Destombes vermoedt dat het Joshua van den Ende kan zijn geweest. De laatst bekende Nederlandse editie van het Licht der Zee-vaert, gedrukt door Willem Blaeu, is gedateerd 1620. In hetzelfde jaar 1620 herdrukte Johannes Janssonius voor het eerst Willem Blaeu’s vliegersgids, in het Nederlands, Frans en Engels. Na 1620 publiceerden zowel Blaeu als Janssonius verschillende edities. Willem Blaeu drukte een nieuwe versie met Nederlandse tekst (1629/1630) en veranderde zijn werk op verschillende plaatsen om te kunnen concurreren met Janssonius. De tekst werd gereset en aanzienlijk gewijzigd. Er is nog maar één kaart van één pagina (35), en de kaarten genummerd 39 en 40 hebben de kaarten 37 en 38 vervangen. Het Licht der Zee-Vaert bestaat uit drie delen, de inleiding, die een instructie in de kunst van het navigeren is; het eerste boek dat de westelijke navigatie behandelt en het tweede boek dat de oostelijke en noordelijke navigatie behandelt. Naast de kaarten, die zijn gedrukt van koperplaten, zijn veel kustprofielen in de tekst gedrukt van houten blokken.