Een zomeravond op de Maas De avondzon zet de hemel in vuur en vlam en baadt het tafereel in een bijna zuidelijk licht. Rechts zijn de Boompjes te zien. Ondanks het late tijdstip ligt de brede rivier vol met schepen. Links ligt een fluit met een raaf op de achtersteven, daarachter ligt een groot oorlogsschip. Kleine bootjes varen op en neer. Te oordelen naar de prinselijke vlag op de achtersteven is het prachtige jacht rechts een admiraliteitsjacht. Een binnenschip vervoert een hoge ambtenaar naar het oorlogsschip. Het naar bakboord gedraaide schip is interessant. Het wordt gekanteld; werklieden branden aangroei van de romp van het schip. In dit schilderij heeft Verschuier ons een imposant kunstwerk nagelaten dat een fascinerend beeld geeft van de natuur en de menselijke activiteit. In 1698 beschreef Spaan hem als een uitstekende schilder van dageraadscènes, scheepvaart en water, en ook een goede beeldhouwer.

Over het algemeen wordt aangenomen dat Lieve Pietersz. Verschuier in Rotterdam is geboren, maar onze kennismaking met de kunstenaar dateert van 13 maart 1652 uit een document, waaruit blijkt dat hij in die tijd in Amsterdam woonde. We weten niet of hij daar in de leer was bij een schilder. In 1653 was Verschuier terug in Rotterdam waar hij voortijdig zijn testament opmaakte, ‘beeltsnijder ziekelijk zijnde’. Volgens Houbraken (1721), de biograaf van de kunstenaar, moet hij na 1653 naar Rome zijn gegaan. Zijn verblijf in de Eeuwige Stad was van korte duur en in 1656 keerde hij terug naar Rotterdam. In 1674 werd Lieve aangesteld als beeldhouwer op de Rijkswerf en hij klom zelfs op tot ‘hoofdman’ van het Sint-Lucasgilde.

De schilder en beeldhouwer werd op 17 december 1686 begraven in de Franse Kerk in Rotterdam.

Van het prachtige houtsnijwerk dat Lieve voor de Rotterdamse Admiraliteit moet hebben gemaakt, is helaas niets bewaard gebleven. We kennen zo’n vijfenzeventig van zijn schilderijen. De meest opvallende zijn scènes van schepen in de schemering met poëtische wolken en wolkenformaties, en oogverblindende zonsondergangen die doen denken aan het werk van Claude Lorrain (Champagne 1600- Rome 1682). Het is waarschijnlijk dat Lieve Verschuier schilderijen van deze beroemde meester zag toen hij in Rome was.

De vader van Lieve Verschuier, de Rotterdamse beeldhouwer Pieter Verschuier, was verantwoordelijk voor het houtsnijwerk van het Koninklijk Jacht van stadhouder Willem II. Zijn zoon volgde hem in dit vak en schijnt vooral gewerkt te hebben als beeldhouwer van scheepsdecoratie in de Rotterdamse haven. Houbraken (1712) stelt dat Verschuier in de jaren 1650 door Italië reisde.

Hier bezocht hij mogelijk Claude Lorrain aan de Via Paolina (tegenwoordig Via del Babuino). De invloed van de oudere Franse schilder is onmiskenbaar; in het verleden werden schilderijen van Verschuier zelfs verkocht onder de naam Claude Lorrain. Het huidige schilderij is qua schaal en ambitie vergelijkbaar met de beste werken van de kunstenaar, zoals de Aankomst van Karel II in Rotterdam in het Rijksmuseum.

Lees meer over LIEVE VERSCHUIER in zijn biografie