Dit opmerkelijke schilderij van Hendrick Cornelisz. Vroom, de grondlegger van de Europese marineschilderkunst, toont een pinas in een storm, omringd door walvissen in de donkere wervelende groene golven. De aanwezigheid van grote vissen of walvissen is een veel voorkomend motief in het begin van de eeuw en vertegenwoordigt meestal de onbekende gevaren van de diepte. Deze allegorische scène zou kunnen verwijzen naar potentieel gevaar in plaats van zeker gevaar. Dit zou ook een morele ondertoon hebben gehad voor een zeventiende-eeuws publiek. In dit geval zou het ook de walvisvangst kunnen voorstellen, als een buitengewoon gevaarlijke bezigheid, zowel lichamelijk als economisch. De walvisvangst werd beschouwd als een bewonderenswaardig beroep. Olie was nodig voor licht en smering; balein was nodig voor rokhoepels en korsetstijlen. Dat walvissen moesten bejaagd worden en gedood om in deze behoeften te voorzien is een feit van het zeventiende-, achttiende- en negentiende-eeuwse leven. Het schip als symbool was vatbaar voor een aantal verschillende interpretaties, van het ‘schip van de staat’ tot het ‘schip van het leven’. Metaforisch werd de toeschouwer eraan herinnerd dat het veilige beheer van een schip waakzaamheid, wijsheid, voorzichtigheid en voorzichtigheid vereiste en, in het geval van het “schip des levens”, Gods leiding. De kunstenaar heeft leden van de bemanning afgebeeld om aan te geven dat zij de controle hebben en het schip in veiligheid zullen brengen, maar waakzaamheid, voorzichtigheid en waakzaamheid moeten betrachten. Er wordt nadruk gelegd op het menselijk doorzettingsvermogen in het aangezicht van groot gevaar. Vanwege de afmetingen van deze storm werd in vroegere literatuur gedacht dat het om een fragment van een groter schilderij ging. Recente technische studies tonen echter aan, dat het schilderij nooit is ingekort en bij voltooiing al vierkant was. Vermoedelijk maakte het deel uit van een decoratieprogramma. Uit archiefstukken van Prins Frederik Hendrik kunnen we afleiden dat dit of een zeer vergelijkbaar schilderij als ‘supraporta’ in de westvleugel van het Huis ter Nieuburg hing, waar Amalia van Solms haar privé-vertrekken had. Het ‘Huis ter Nieuburg’ bij Rijswijk werd voltooid in 1634, waarschijnlijk naar ontwerp van Jacques de Vallee en diende als residentie van het Huis van Oranje. Het decoratieprogramma onder leiding van Jacob van Campen werd voltooid in 1638, slechts twee jaar voor de dood van Hendrick Cornelisz. Vroom. Het vervallen gebouw werd in 1709 gesloopt. Ontdek meer over Hendrick Cornelisz. Vroom in zijn biografie.