De kunstenaar, Hendrick Cornelisz Vroom, werd volgens van Mander in 1566 in Haarlem geboren als zoon van de beeldhouwer en keramist Cornelis Hendricksen.  Hij kwam uit een artistieke familie, waar hij ongetwijfeld zowel theoretische als praktische kennis heeft opgedaan. Hij begon zijn carrière als schilder van Delfts aardewerk. Hierna reisde hij veel door Spanje, Italië, Frankrijk en Polen. In Italië leerde Vroom de schilder Paulus Bril kennen, die hem aanmoedigde om te gaan schilderen en hem les gaf. Tussen 1585 en 1587 was hij in dienst van kardinaal Ferdinand de’ Medici. Zijn reis terug naar de Republiek voerde hem door Venetië, Milaan, Turijn, Lyon, Parijs en Rouen. Hendrick Cornelis Vroom had een avontuurlijk leven en leed volgens zijn eigen anekdotes schipbreuk bij het Portugese Los Barongos, toen hij met een aantal religieuze schilderijen op weg was naar Sevilla. De schilderijen spoelden aan en hij wist de monniken van het plaatselijke klooster ervan te overtuigen dat hij geen Engelsman was, want de 80-jarige oorlog was in volle gang. Vroom zette zijn avontuur van de schipbreuk op schilderijen en verkocht ze ter plekke. Een andere anekdote uit zijn leven, volgens zijn eigen verhalen, is dat hij in een ravijn viel op de col van St. Denis maar vast kwam te zitten in een struik terwijl zijn broek bevroor aan een rots. Je kunt over zijn vele avonturen lezen in de Kunstenaarsbiografie van Carel van Mander uit 1604.

Na zijn definitieve terugkeer naar Haarlem ontwikkelde hij zijn carrière als zeeschilder. Van Mander beschrijft en verklaart het ontstaan van het nieuwe genre schilderijen als volgt.’ Thuisgekomen ging hij [Vroom], op aanraden van andere schilders aldaar, verder met het maken van stukken van schepen, en hij ging ze langzamerhand steeds beter maken. En omdat er in Nederland veel zeevaart is, begon het publiek ook plezier te krijgen in deze scheepjes.’

Hendrick Cornelisz was een pionier op het gebied van het schilderen van schepen als specialisme toen de Nederlanders uitgroeiden tot een leidende maritieme macht. Hij schilderde historische veldslagen, scheepsportretten en -gezichten van maritieme steden als Hoorn, Amsterdam en Vlissingen. Bovendien had hij een uitgebreide kennis van de bouw en uitrusting van schepen van de vroeg zeventiende-eeuwse handels- en oorlogsschepen. Vroom werkte veel in Europa en zijn belang werd internationaal erkend.

Volgens Vroom’s biograaf, Karel van Mander, berustte Vroom’s roem niet alleen op prestigieuze opdrachten voor beelden van belangrijke veldslagen en politieke gebeurtenissen op zee, maar prees Vroom ook om zijn aandacht voor detail en zijn weergave van natuur en landschap: ‘Vroom is in dit opzicht een uitstekende meester, in die zin dat hij niet alleen veel begrip heeft van schepen, goede tuigage, touwen en uitrusting, wimpels, zeilen en andere dingen van dat soort, maar hij is ook uitstekend in alle andere bijkomsten zoals stukken grond, landschap, rotsen, bomen, luchten, water, golven, kastelen, dorpen, steden, figuren, vissen en andere dingen die zijn schepen vergezellen en verrijken.’

Hendrick Cornelisz Vroom wordt beschouwd als de vader van de marineschilderkunst. Hij was een pionier in het schilderen van scheepstaferelen en zeeslagen in een nieuwe stijl, met veel aandacht voor scheepsdetails en tuigage. Zijn zeer gedetailleerde voorstellingen brachten hem al snel roem, waardoor hij er zeer hoge prijzen voor kon vragen. Van Mander zegt ook dat hij zeer productief was, waardoor hij een fortuin verdiende met zijn werk. Hendrick Cornelisz Vroom was ook overtuigd van zijn eigen talent en roem. Ter vergelijking: in 1621 vroeg hij een opdracht van 6000 gulden, terwijl Rembrandt 1600 gulden kreeg voor zijn Nacht Wacht uit 1642.

Hendrick Cornelisz Vroom begon ook met het maken van wandtapijtontwerpen en hij kreeg de opdracht om zes unieke wandtapijten te ontwerpen met de titel ‘Strijd op de Zeeuwse Stroomen’ voor de Staten van Zeeland, ter herinnering aan enkele klinkende overwinningen op de Spaanse vloot in de jaren 1572 – 1576. Ze worden bewaard in de Abdij van Middelburg.

In de jaren 1590 kreeg hij de opdracht om een reeks van tien wandtapijten te ontwerpen voor de Engelse Lord Admiral, Lord Howard van Effingham (Earl of Nottingham uit 1596), om zijn overwinning op de Spaanse Armada te herdenken. Vanaf 1650 hingen deze in het House of Lords in Westminster en werden vernietigd bij de brand van 1834. Hoewel ze zijn opgenomen in gravures, gemaakt door John Pine, in 1739.

Vroom was een pionier op het gebied van de zeeschilderkunst als specialisme toen de Nederlanders zich ontwikkelden tot een leidende maritieme macht. Hij werkte veel in Europa en zijn belang werd internationaal erkend. Hij wordt beschouwd als de vader van de marineschilderkunst en hij was een pionier in het schilderen van marinescènes en zeeslagen in een nieuwe stijl, met veel aandacht voor marinedetails en tuigage. Vroom stierf in 1640 in Haarlem. Hij wordt algemeen beschouwd als de eerste ‘Nederlandse’ marineschilder. Hij overleefde zijn leerling, Jan Porcellis, met acht jaar.

Ontdek meer over  Hendrick Cornelisz Vroom in zijn biografie