DAVID KLEYNE HET FRANSE FREGAT ‘ARIEL’ Zeeschilder David Kleyne was de telg van een beulenclan, toch de grootste familie van beulen die ooit in Nederland voet aan de grond kreeg. Zijn vader Hendrik werd beul in Bergen op Zoom, als opvolger van zijn schoonvader. Davids ooms, oudooms, neven en nichten martelden en voltrokken doodvonnissen tegen een dagloon van zes gulden. Ze opereerden door heel Nederland: Haarlem, Den Haag, Breda, ‘s-Hertogenbosch en Vlissingen. Het noemen van de naam ‘Kleyne’ was vaak al genoeg kracht om bekentenissen van een verdachte af te dwingen. Gesel en beulszwaard waren echter niet gewenst door de jonge David. Na de dood van zijn vader beveelt hij zijn neef aan om de positie van beul in te nemen. David koos voor het leven van een meester-schilder en moest genoegen nemen met een laag inkomen. Hij accepteert werk als behangselschilder en vermoedelijk assisteert hij Jan van Os bij het schilderen van mariniers. Zijn werk wordt gekenmerkt door een scherpe observatie van schepen. Bij zijn dood in 1805 liet hij een boekje na met daarin ‘Een verzameling van […] schepen van verschillende Soorten / geteekend door den zee- en scheepstekenaar D. Kleyne’. Sommige tekeningen uit dit album worden bewaard in het Maritiem Museum van Rotterdam. Al met al is de collectie een belangrijk document voor het interpreteren van de verschillende scheepstypen die rond 1800 in gebruik waren. David Kleyne en zijn plaatsgenoot Engel Hoogerheyden worden beschouwd als de belangrijkste chroniqueurs van de Zeeuwse maritieme geschiedenis rond 1800.

Een belangrijk werk van Kleyne in het Scheepvaartmuseum, Amsterdam, (ex collectie Kunsthandel Rob Kattenburg BV) toont de Franse invasie in Vlissingen, 1795. Het Franse fregat op het huidige schilderij voert een vlag die tussen 1790 en 1794 kort in gebruik was.

Het schip moet dus vóór de daadwerkelijke invasie van 1795 de Nederlandse wateren zijn binnengevaren. Het fregat Ariel (24 kanonnen) maakte deel uit van een klein Frans eskader dat de doorgang naar Antwerpen over de Schelde wilde vrijmaken.

De operatie onder generaal Charles-François Dumouriez vond plaats op 20/21 maart 1793. Het eskader bestond uit het fregat Ariel, de kanonneerbrik St. Lucie (14 kanonnen) en enkele bewapende vissersboten. Het kostte de Nederlanders weinig moeite om de vijand te verslaan. 57 Fransen werden gevangen genomen. De Ariel werd in een plaatselijke zeearm gebracht onder bewaking van twee jachten van de Zeeuwse Admiraliteit.