In de strijd tegen de Spanjaarden speelde de mond van de rivier de Schelde in het begin van de 17de eeuw een grote rol vanwege het belang van de bereikbaarheid van een aantal belangrijke havens op de Vlaamse en Zeeuwse kust. Een aantal van deze havenplaatsen waren in handen van de Spanjaarden, die hiervanuit grote schade aanrichtten aan de Nederlandse handel. Om deze schade te beperken waren blokkades van Nederlandse schepen voor de betreffende steden gelegd. Om de Spaanse galeien, waar men zeer bevreesd voor was, beter het hoofd te kunnen bieden hadden de Staten Generaal bevel gegeven tot het bouwen van een aantal van deze schepen naar Spaans model.
In 1603 besloot de admiraal aan Spaanse zijde Frederico Spinola, telg uit een Genuees geslacht, de voor de kust van Sluis aanwezige blokkade van enkele Nederlandse schepen te doorbreken met zijn sterke vloot galeien en fregatten. Spinola werd enerzijds gedreven door de wens roem te behalen door een klinkende overwinning op de opstandige rebellen en anderzijds door de hoop om door middel van de kaapvaart zichzelf te verrijken. De Admiraliteit van Middelburg en de Gecommit- teerde Raden van de Zeeuwse Admiraliteit zagen de bui hangen en verzochten de Staten Generaal tot drie maal toe om versterking met een aantal Amsterdamse en Rotterdamse schepen en de drie Hollandse galeien, daar 'den generael Spinola wederom met acht galeyen en twee fregaten gereet is liggende, om ter ierster bequaemheyt wyt Sluys te commen ende eenich exploict te doen.....
© 2022 Rob Kattenburg
Website Mediya.nl
